داستان های دبیرستان آوا
در این قسمت داستانک هایی در مورد مشکلات و دغدغه های نوجوانان در خانه و مدرسه درج می شود و مشاور مدرسه بعد از آن در باره آن توضیحاتی ارائه می دهد.
روز دریافت کارنامه:
روز دریافت کارنامه بود. روزی که همه مدرسه رفته ها می دانند چه روز پر ترس و استرسی است ، بماندذ که شاید بدخوابی شب قبل از آن یا شبهای قبل از آن را نیز تجربه کرده باشند حتی شاگردهای خوب هم. پدرها و مادرها با دانش آموز یا تنها می امدند و می رفتند: رضایتمند یا ناراضی، خشنود یا عصبانی. اغلب خواهان توضیحات ویژه در مورد فرزندان خود بودند آن هم به تفصیل . چه عالی. اما بودند تعدادی که در طول سال تحصیلی این نظطارت ویژه را نداشتند و با سپردن فزند خود به یک مدرسه غیردولتی انتظار داشتند که دنش آموزشان شق القمر کند.
اما داستان اصلی با ورود والدینی شروع شد که با دخترک شاد و آرامشان وارد دفتر مدرسه شدند. دخترک با لبی خندان و چهره ای گشاده سلامی گرم داد و وارد شد، بی خیال و سبک و خیلی مطمئن. اما حیف به محض این که والدینش کارنامه را دیدند و شروع کردند به شکایت ورق به کل برگشت. قصه والدین تمامی نداشت پدر که خسته می شد و سکوت می کرد مادر دنباله داستان را پی می گرفت: شاکی و نگران از بی خیالی و بی مسوولیتی دخترک، از عدم رعایت برنامه ریزی خودش ، مدرسه و حتی والدینش و انتخاب دوستان غیر درسخوان و مقایسه دخترک با دانش آموزان همسن فامیل .کار به بررسی برگه های امتحانی دانش آموز کشید و داستان دیگری آغاز شد: چقدر بدخط و بی حوصله جواب داده؟ چرا به بعضی سوالات اصلا پاسخ نداده؟چرا با این که کلاس انگلیسی می رود این برگه هم خوب جواب داده نشده و 20 نگرفته؟ چرا از برگه علوم قسمت شیمی با دقت نوشته نشده ؟ و چرا... چرا ... چرا... نا گفته نماند که فقط دو نمره این دانش آموز زیر الف بوده یعنی 16 .
مدیر و معاون به جد سعی می کردند با واکنش ها و سخنان ملایم آرامش را به این والدین هدیه دهند اما گوش شنوا و چشم بینایی نبود.
در نهایت آن چه بیش از همه آزاردهنده و دلخراش بود چهره و سلوک دخترک موقع خداحافظی بود با شانه های فرو افتاده غمگین و در خود ، دلمرده و گریان.
نظر مشاور مدرسه:
توصیه کارشناسانه به والدین محترم جهت رفتار بعد از دریافت کارنامه*
کارنامه دانش آموز فقط به خود او تعلق ندارد و نتیجه تلاش *فردی ، همراهی و پیگیری خانواده و تعامل با مدرسه* می باشد.
چه قدر در سال تحصیلی بامدرسه تعامل داشته ایم .
به میزان نظارت روزانه و مداوم بر عملکرد آموزشی فرزندمان از او انتظار داشته باشیم تا بار روانی زیادی را بین خانه و مدرسه منتقل نکنیم
برخورد هوشمندانه اولیا با کارنامه در منزل می‌تواند تاثیر مثبت زیادی در آرامش روانی و بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان داشته باشد.
.
فراموش نکنید هر کارنامه‌ای سزاوار تشویق است؛ حتی اگر نمرات درخشانی هم در آن نباشد و بدانید که این تشویق کردن مهمترین نیاز دانش آموز ماست.
در کارنامه بگردید و دنبال موردی برای آفرین گفتن باشید .
بهبود کیفیت درسی و رفع نقاط ضعف و نمره‌های کم بعد از توجه و بزرگ‌نمایی نمرات خوب بسیار کارآمدتر خواهد شد.
یادتان باشد کارنامه نمادی از پایان گرفتن یک تلاش در یک مقطع زمانی است و هر تلاشی سزاوار یک خسته نباشی و یک تشکر در انتهای آن است.
دربرسی هر نمره فقط میزان کاستی آن تا *بیست* را *نبینید*، مثلا یک نمره 15 دو معنا دارد. انجام شدن سه چهارم یک کار و عدم انجام یک چهارم آن کار؛ اگر می‌خواهید این نمره تبدیل به بیست شود اول باید برای این 15 نمره کسب شده ارزش قایل شوید بعد به 5 نمره کسب نشده بپردازید و سعی در جبران آن داشته باشید
کارنامه یک دانش آموز فقط به خود او تعلق ندارد و فقط نتیجه تلاش فردی او نیست بلکه به خانواده او نیز تعلق دارد. به عبارت دیگر محیط امن خانه و حمایت خانواده از دانش آموز نقش مهمی در کسب نمره‌های خوب دارد. باید از خود بپرسیم آیا ما این نقش حمایتی را در خانه به طور کامل برای دانش آموز فراهم کرده‌ایم و سهم خانه در این نمره بخوبی لحاظ شده است